Dunia kini sedang memasuki fasa persenjataan semula yang pesat. Perbelanjaan pertahanan global terus meningkat, dan dalam konteks ini, permintaan terhadap logam strategik turut melonjak. Menjelang tahun 2035, negara-negara NATO merancang untuk memperuntukkan sehingga 5% daripada KDNK kepada pertahanan, dengan 3.5% disasarkan untuk pengeluaran utama dan 1.5% lagi bagi infrastruktur serta bahan logam yang digunakan dalam sistem ketenteraan.

Perbelanjaan yang tertumpu kepada peralatan dan infrastruktur adalah jauh lebih intensif dari segi penggunaan logam berbanding kos tenaga kerja. Dalam persekitaran ini, permintaan terhadap bahan utama seperti aluminium dan tembaga terus meningkat, dengan paras penggunaan kini menghampiri rekod tertinggi. Menjelang 2030, permintaan sektor pertahanan global diunjur mencecah 1.6 juta tan metrik aluminium dan 553,000 tan metrik tembaga.

Angka ini sangat signifikan. Sebagai perbandingan, bekalan global semasa bagi aluminium dan tembaga masing-masing dianggarkan pada 74 juta tan dan 27 juta tan. Pada tahun 2024, industri pertahanan AS menyumbang 9.6% kepada permintaan tembaga domestik dan 7.1% daripada penggunaan aluminium nasional. Peratusan ini dijangka meningkat dengan ketara dalam masa terdekat.

Platform pertahanan memerlukan jumlah logam yang tinggi secara konsisten. Sebagai contoh, sebuah kereta kebal tempur boleh mengandungi sehingga 45,000 kg keluli, 1,000 kg aluminium, dan 500 kg tembaga. Pesawat pejuang pula menggunakan sekitar 6,500 kg aluminium dan hampir 400 kg tembaga. Kapal tentera laut — khususnya pemusnah dan kapal induk — menggunakan antara 5,000 hingga 100,000 tan keluli, disertai jumlah besar tembaga dan aluminium.

Unsur nadir bumi (rare earth elements, REE) juga memainkan peranan kritikal dalam sistem pertahanan. Sebagai contoh, jet F-35 memerlukan lebih 900 paun REE, manakala beberapa jenis kapal selam memerlukan lebih daripada 9,000 paun.

Bahan-bahan ini amat penting untuk sistem panduan peluru berpandu, radar, unit pendorongan, dan keupayaan peperangan elektronik. Ketika ini, China menyumbang 69% daripada pengeluaran global REE dan 99% bagi pemprosesan REE berat. Sekatan eksport terbaharu oleh China ke atas REE, galium dan germanium telah menimbulkan kebimbangan serius mengenai kebergantungan Barat terhadap rantaian bekalan dari China.

Sebagai tindak balas, Amerika Syarikat telah memperkenalkan dasar baharu bagi merangsang aktiviti perlombongan dan pemprosesan REE dalam negeri. Rumah Putih secara terbuka menyokong MP Materials, satu-satunya pengeluar REE yang berpangkalan di AS.

Di Eropah, pemimpin EU telah melancarkan Tabung SAFE berjumlah €150 bilion untuk membiayai infrastruktur dan teknologi pertahanan kritikal. Kedua-dua AS dan Eropah kini berusaha untuk memantapkan rantaian bekalan masing-masing serta mengurangkan pendedahan terhadap risiko geopolitik.

Anggaran awal menunjukkan bahawa belanjawan ketenteraan global boleh mencecah $3 trilion menjelang 2030, yang seterusnya akan menyokong lonjakan permintaan dari sektor pertahanan. Persoalan utama kini ialah sama ada rantaian bekalan semasa mampu memenuhi permintaan strategik yang semakin meningkat. Hanya masa akan menentukan sejauh mana kesiapsiagaan negara-negara dunia, para penganalisis menyimpulkan.